Pod lupą

Moja biblioteczka dla dzieci nie pęka w szwach. Książeczki, z jakich korzystam podczas zajęć mieszczą się w niewielkim koszyku. Skąd więc pomysł na terapię z lupami?

No właśnie głównie o lupy się tu rozchodzi. Coś nowego. Coś innego. Coś niecodziennego. Coś z efektem wow.

Książki będą pewną formą motywacji.

Ja z moimi Jeżami mam taki niespisany kontrakt. Zawsze, gdy kupuję nowe zabawki mówię im coś w stylu: “Mam nowe zabawki. Pokażę Ci pod koniec zajęć. Także pracuj żeby wystarczyło czasu, ok?” Moim zdaniem układ całkiem fajny, taki zwyczajny, taki ludzki. Chyba to nie jest szantaż, nie?

Wiadomo, że jest robota do zrobienia, że trzeba się pouczyć. I ja po prostu informuję, że mam coś nowego i z chęcią to pokaże no ale musimy mieć na to czas. Ot tak po prostu.

Jednego dnia poszukamy rysunków w kształcie koła, innego dnia kwadratowych, innego trójkątnych.

Będziemy też wydłużać czas koncentracji

Aby znaleźć np.2 marchewki trzeba spokojnie popatrzeć, poszukać…skupić się i wyciszyć. A więc to też dobry pomysł na rozpoczęcie zajęć ( wiadomo… zależy z jakim dzieckiem pracujesz)

Ruchy oczu

Lupka jest mega intrygująca, a jej kolor dość krzykliwy. Z pewnością wykorzystam ją do ćwiczeń ruchów oczu u chłopca z MPD. Nie będę mu wręczała lupy od razu. Poproszę żeby obserwował jej ruch (a ja będę obserwowała ruch jego oczu). Kiedy dziecko będzie sprawdzać, jak to jest widzieć świat na czerwono, ja sprawdzę, jak tam sprawa z lateralizacją 🙂

Opatrywanie się ze znakiem graficznym liczby

Dzieci normatywnie rozwijające dość szybką uczą się, że 2 to dwa. Ja mam takich jeży, którzy mają z tym ogromny problem. Wymyślam im więc całą masę przeróżnych aktywności, w czasie których świadomie obserwują cyfry, słuchają liczników i po prostu łączą słowo z obrazem ( jeden to 1 , 2 to dwa). Bezmyślne kreślenie cyfr po śladzie tutaj nie pomoże. Potrzebna jest koncentracja, uważność i prawdziwe zaangażowanie.

Książeczki są prezentem od Wydawnictwa Mamania. Bardzo za nie dziękuję w imieniu moich Jeży